O Gündü Eylüldü

“o zalimlerin üzerine taş yağdırması için gönderilen sürü sürü kuşları görmedin mi,
elbette gördün…” (Fil Suresi)

bilginler, yaşlılar, kadınlar ve çocuklar hep birlikte haykırıyordu,
“zalimler için yaşasın cehennem”
duymadın mı, elbette duydun:

gözlerimi açtığımda hüzünlüydü gökyüzü
katran rengindeydi
eylüldü ebabilleri çağırdığım gündü

bahçeye çıkmak yasak mı
değildi aslında
bahçeye çıktığı için babam
evimizin basılıp arandığı gündü eylüldü
gözlerimi açtığımda açtım, acıkmıştım ama evde ekmek yoktu
ekmek yoktu bakkallarda sokağa çıkılmıyordu yasaktı
odam asker doluydu postallarıyla odamdaydılar silahlıydılar
her yer asker doluydu babaannemin gözleri yaşla doluydu
o gün ebabilleri çağırdığım gündü eylüldü

o gün gökyüzü kederliydi
eylüldü
sokaklar çamurdu
komşu kızı Mücella umarsız bir kızdı
mektup yazmayı yeni öğrenmiş yeniyetme bir gençti
o gün mektubunu bana postalamam için verdiği gündü
eylüldü
postane kapalı hava kapalı gökten katran yağıyordu
simsiyahtı sokaklar askerler simsiyahtı silahlar simsiyahtı
o gün eylüldü ebabilleri çağırdığım gündü
o gün mahkemelerden adalet yağıyordu
idamlıklar bir sağcıydı bir solcuydu
o gün eylüldü
ebabilleri çağırdığım gündü

gözlerden alevler fışkırıyordu
alevler masumların üzerine yağıyordu
ağlıyordu anneler bebekler ağlıyordu
silahlardan alevler fışkırıyordu
babalar ağlıyordu genç oğullarının çatışmasına
herkes dua ediyordu
o gündü eylüldü ebabilleri çağırdığım gündü

bilginler, yaşlılar, kadınlar ve çocuklar hep birlikte ağlıyorduk,
görmedin mi, elbette gördün:
hep birlikte sürü sürü kuşları çağırdığımız gündü
eylüldü 12 eylüldü.

Paylaş

Bu Sayının Diğer Yazıları

“Dert İnsanı Söyletir” / Şeref Akbaba
Yakartop / Nurullah Genç
Edebiyattan Ne Anlıyoruz / Mustafa Özçelik
Duruş / Recep Garip
Sen Söyle Derim / Muhsin İlyas Subaşı
Tümünü Göster